می شنوی؟؟

نقض عجیبی است

بین دروغھای وقتِ عشقبازی
 و راستگویی محض بعد از آن
 فقط وقتی در آغوشت بودم از تو مردانگی دیدم
بقیه وقت ها من از تو مَرد تر.....بودم.!!!

 

/**/

یه کِش اونقدری کِش میاد که بضاعتشه،

بعدش از یه جائی به بعد دیگه نمیتونه، نه که نخواد ...، نمیتـونه!

در میره میخوره تو چش و چالتون؛

این جریان خیلی از آدماست،

آدمها را بیشتر از تحملشون تحت فشار قرار ندید!

سلااااااااااااااام  به همگــــــــــــــــی

واااااااااااااااااااااااا ای ببخشید من این چند وقت نبودم سرم حسابی شلوغ بود و درگیر مشکلات بودم

اما گفتم حالا بدواَم تا کسی تولد عشق منو تبریک نگفته تبریک بگم اما میبینم که ریحانه پیش قدم شده

اما خب اشکال نداره من میخوام برای عشقم کسی که باعث شده ما بتونیم دور هم جمع شیم

یه جشن تولد مختصر بگیرم

همه دعوتیناااااااا بپرین شادی کنین یالا

ساکت بشینین من میدونم و شماهااااااااااا

همه باید شاد باشن و شادی کنن

مریــــــــــم جونم

عشــــــــــــــــــــقم

نفســـــــــــــــــــــــــــــم

سالروز زمینی شدنت مبارک 

ایشااله همیشه لبت خندون باشه

دلت شاد

غم و غصه ازت دور باشه

ایشااله صد سال زنده باشی

و به هر چی که آرزوشو داری برسی

مریم جان تمایل چرخشِ چرخِ چرخونِ

زندگی مایل به تمایلاتت بچرخه

                                               

امروز با شکوهترین روز هست

روزی که آفریدگار تو را به جهان هدیه داد

تولدت مبارك تولدت مبارك

بـا وجـود پـر مـهر و نـگاهـ گـرمـتــ دنـیاییــ از پـاکیــ و صمیـمیـتــ را بـرایـمــ بهـ ارمـغـانــ آوردیــ،



بـرایــ تـوصـیفــ مهـربـانیـ اتــ واژهـ هـا یـاریــ نـمیـدهنـد . مـیلادتـــ مبـارکــ.

 

نوبت کادوهاست

این هم کادوهای ناقابل ما مریم جان

لولوی دوست داشتنی من تنها کاری که از راه دور از دستم بر میومد همین تبریک خشک و خالی بود

ایشااله که تونسته باشم حداقل لبخندی کوچیک رو لبات نشونده باشم

خیلـــــــی دوست دارم

میــــــــبوسمت

دل خوش از آنیم که حج میرویم    

 غافل از آنیم که کج میرویم  

کعبه به دیدار خدا میرویم  

او که همین جاست کجا میرویم ؟

حج بخدا جز به دل پاک نیست

شستن غم از دل غمناک نیست

دین که به تسبیح و سر و ریش نیست

هر که علی گفت که درویش نیست

صبح به صبح در پی مکر و فریب

شب همه شب گریه و امن یجیب

 

لمــــــــس تن تو

شهــــوت است و گناه

حتی اگر خدا عقــــــدمان را ببندد

داغی لبت،جهـــــــــنم من است

حتی اگر فرشتگان سرود نیکبختی بخوانند

هم آغوشی با تو،هم خوابگی چــــــرک آلودیست

حتی اگر خانه ی خدا خوابگاهمان باشد

فرزندمان،حرام نطفه ترین کودک زمین است

حتی اگر من مریم باشم و تو روح القدوس!!

حتی اگر هزار سال عاشق تو باشم،

یک بــــــــوسه

یک نگاه حتی!حرامم باد!!

"اگر تـــــو عاشق من نباشی"

 

هـر بار که میــخواهم
به سمــتت بیایم

یادم می افتد

"دلتنـــــــگی "

هرگز بهانه خوبی
برای تکرار یک اشتباه نیست!

منـــــ

رؤیایی دارم، رؤیای آزادی

رؤیای یک رقصه بی وقفه از شادی

منـــــــ

رؤیایی دارم، از جنسِ بیداری

رؤیای تسکینِ این دردِ تکراری

دردِ جهانی که از عشق تهی می شه
دردِ درختی که می خشکه از ریشه

دردِ زنایی که محکومِ آزارن
یا کودکانی که تو چرخه ی کارن

تعبیرِ این رؤیا درمونِ دردامه
درمونِ این دردا تعبیرِ رؤیامه
رؤیای من اینه: دنیای بی کینه
دنیای بی کینه، رؤیای من اینه

من رؤیایی دارم، رؤیای رنگارنگ
رؤیای دنیایی سبز و بدونِ جنگ

من رویایی دارم که غیر ممکن نیست
دنیایی که پاکه از تابلوهای ایست

دنیایی که بمب و موشک نمیسازه

موشک روی خواب کودک نمی ندازه

تو دنیای رؤیام زندونا تعطیلن
آدم ها به جرمِ پرسش نمی میرن

وقتي راه به جاي نميبري مجبوري برگردي و

دوباره روزهاي گذشته را از نو مرور کني

وقتي همه جا بسته اس

و خيابانهاي پيش روت تو را به جلو نمي برند بلکه فقط در خود نگهت مي دارند

آنوقت بايد مثل يک گورکن

تمام خاطرات گذشته ات رو نبش قبر کني .

اشکال نداره... اگه آدم هراز گاهي به گذشته سرک بکشه

اما رفتن به گذشته در اين روزها يعني رفتن روي مين.

پی نوشت:

اين روزها من هميشه منفجر ميشوم روي مين ها در خيابانهاي که بن بست است.

 

خدایا

اندکی نفهمی عطا کن

مردم از بس فهمیدم و به روی خودم نیاوردم.

........

بعضی آدم‌ها ناخواسته همیشه متهم‌اند؛

به خاطر سکوت‌شان، کتاب خواندنشان، کاری به کار کسی نداشتن‌شان،

خلوت‌شان، اتاق‌شان، روی پای خود ایستادن‌شان، دوست داشتنشان

گویی جان میدهند برای اتهام بستن....!

.........

همیشه ناشیانه ادعای بی تفاوتی کردم...

اما نه ....این بار

راه اشتباه را نباید برگشت  

پی نوشت:

خدایا ..!در لیست آدمهایت اشتباهی شده است...اسم من ایوب نیست!!!

نرمی خاکی که زیره پاته حس میکنی انگاری داری رو پر را میری.

خاکش داغه.

آفتاب داره موهای سرتو میوزونه اما تو اهمیت نمیدی.

میری جلو و فقط به نرمی خاک فکر میکنی.

یهو به یه جای میرسی که پر از گل ه .

همون جوری دارن غلبغلب از زمین بیرون میان و سرازیر میشن.

گل با خاک هیچ فرقی نداره تازه نرم تر هم به نظر میاد.

یه پاتو میذاری تو گلا.

وایــــــــــــ چه حالی میده.

گلا از لای انگشتای پات میان بیرون. غلغلکت میدن.

اون یکی پاتم میذاری تو گلا و یه کم میری پایین,

اهمیت نمیدی یه قدم دیگه جلو میذاری.

ایندفه تا ساق پا میری پایین.

اما بازم اهمیت نمیدی و یه قدم دیگه بر میداری وقتی گل تا

زانو هاتو تصرف کرد یه خنکی خاصی کل وجودتو پر میکنه,

چشماتو میبندی تا بهتر حسش کنی.

همونجا که وایسادی انگاری یکی یواشکی میخواد بدزدت و ببر پایین پیش خودش, 

تو هم از این موضوع لذت میبری که یکی خواستار وجودت هست 

و هیچ عکس العملی نشون نمیدی و میذاری کارشو بکنه.

گل ها رون های پاتم دارن تصرف میکنن

حالا دیگه خودتم دوست داری تو تصرف خودت بهشون کمک کنی.

خودتو از پشت پرت میکنی رو گل واای چه حالی میده 

انگاری پریدی تو بغل معشوغت

دوست داری تا ابد همین حالت باقی بمونه.

سرت سنگینی میکنه, گلایی که چسبیدن به موهات ولکن نیسن

و هی بیشتر میکشنت پایین.

گلا دارن میرسن روی کمرت, انگاری یکی داره از پشت بغلت میکنه

و تو آغوش خودش فشارت میده.

یه نگاهی به آفتاب بالا سرت میندازی و یه جورایی بهش دهن کجی میکنی 

انگاری که کسی نیست اونو بغل کنه

اما تو تووی یه آغوش باز داری فرو میری

چشماتو میبندی و میذاری

صورتتم مثل بقیه اعضای بدنت خنکیو کاملا حس کنه.

خورشد دیگه نمیبیننت.

فقط از بالا چند تا حباب میان و رو و میترکن.

خورشید ایندفعه هم افسوس میخوره ...

که چرا نتونسته این یکی رو هم از مرداب عشق های

دروغین نجات بده.

 

نزدیک شدن به افکار دختری

 

حیف که فاحشه ی مغزی بودن بی اهمیت تر از فاحشه تنی است

بايد باكره باشى، بايد پاك باشى!

براى آسايش خاطر مردانى كه پيش از تو ...... دريده اند !

چرايش را نميدانى فقط ميدانى قانون است، سنت است ، دين است

قانون و سنت را ميدانى؟؟ مردان ساخته اند

اما در خلوت مى انديشى به مرد بودن خدا و گاهى فكر ميكنى شايد خدا را نيز

مردان ساخته اند!!

من زنم ...

 

با دست هایی که دیگر دلخوش به النگو هایی نیست

که زرق و برقش شخصیتم باشد

من زنم .... و به همان اندازه از هوا سهم میبرم که ریه های تو. 

میدانی ؟ درد آور است من آزاد نباشم که تو به گناه نیفتی 

قوس های بدنم به چشم هایت بیشتر از تفکرم می آیند 

دردم می آید باید لباسم را با میزان ایمان شما تنظیم کنم 

دردم می آید ژست روشنفکریت تنها برای دختران غریبه است 

به خواهر و مادرت که میرسی قیصر می شوی 

دردم می آید در تختخواب با تمام عقیده هایم موافقی 

و صبح ها از دنده دیگری از خواب پا میشوی 

تمام حرف هایت عوض میشود 

دردم می آید نمی فهمی

تفکر فروشی بدتر از تن فروشی است 

حیف که ناموس برای تو    ....     است نه تفکر

حیف که فاحشه ی مغزی بودن بی اهمیت تر از فاحشه تنی است 

من محتاج درک شدن نیستم     دردم می آید خر فرض شوم

دردم می آید آنقدر خوب سر وجدانت کلاه میگذاری

و هر بار که آزادیم را محدود میکنی 

میگویی من به تو اطمینان دارم اما اجتماع خراب است

پی نوشت:

برداشت آزاد. 

 

نامه های بلندت را بیشتر دوست داشتم

خط خوردگیها

و کنکاش کلمات خط خورده ات را

همان کلماتی که دلت می خواست بگوید

همان ها که فرو می خوردی

قدیم تر ها

نمی شد نامه ها را حفظ کرد

همیشه تازه بودند

هیچ کس احساسش را فوروارد نمی کرد

امروز

فصل پیامکی شدن احساس است

عاشقانه ها سند تو آل می شوند

و زنگ می زند احساسمان در

عصر تکراری شدن آدمها

 

پی نوشت:  

نام مرا از اد لیستت بردار...

گاهی شبیه آل ها می شوم برای تو که یاد گرفته ای عاشقانه هایت را سند تو آل کنی

کافر منم یا تو؟؟؟

چقدر بعضی ها کوته فکرند.

پهنای دیدشان از پهنای سفره ی صبحانه ی مادر بزرگم  کوچکتر است.

حرف های به ظاهر پخته یشان همانند سنگ سختیست  در زیر دندان هایم.

چقدر خوب بازی می کنند نقش آدمک های از جنس خدا را...

به پشتوانه ی کدامین علم قضاوت میکنی؟؟

انگشت اشاره ات را به موازات کدامین شرع و قانون بسویم دراز می کنی؟؟

تو نه خدایی، نه پیغمبری، نه دینی، نه امامی و نه اصولی...

من برای صحبت با خدایم  دستانم را به هیچ ضریحی گره نخواهم زد.

 

"نَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَريدِ... و ما به او از رگ گردنش نزديك‏تريم"‏

پی نوشت:

باد که هیچ.... گرد باد هم تکانم نمی دهد....

استاد دانشگاهی؟ " باش"...بزرگی ؟ "باش" گنجینه های علمت را برای خود نگه دار

"میزان "به آب کشیدن جانماز نیست...